Timuçin Ateş – Dur Dünya Şarkı Sözü

Gel içeriye hayallerimi kabuğundan sıyır, dinle hikayemi yıkılsın tüm
Tabuların
Çiseleyen fikir yağmurunda ıslanır saçların, burası madrabazdan uzak
Hayal diyarım

Fikriyatım istibdattan kalkıştı firara, kim gitti belli değil sanki
Diaspora (Ha!)
Tuzla buz olur haybeden gelen iktidar, kim geldi kim gitti hala muallakta!

Şarkılarım Escobar?ın parkası gibi, armağanım olsun ona ben mahallenin
Mülayimi
Bu, Quasimodo?nun son kantosu, veyahut da ölümün son saltosu!

Ölüme beş kala, tek kelamım nazdrovya! Müşkül zamanlarda kaybediyoruz
Bak irtifa!
İnsanlık uyumakta eser yok teyakkuzundan, hayatlardan değerli üç
Kuruşluk bir cüzdan!

Dur Dünya!
Yazıyorum inadına, durmak istiyorum (tam) karşında!
Susmak zor olmalıydı, bunca hatanın ortasında!

Ben frapan haldeki İstanbul Beyefendisi. İnsanlara bakıyorum bu
Davranışlar umumi
Yanıma yaklaşanlar edepsiz simsar gibi, tebdil-i kıyafetler, hilkat
Garibesi!

Müstekbir etmişler hepsi merdut diyardan
Bir teyyareyim ancak
Insanlıksa türbülans!
Gecenin mavisi saçlarımda dolaşmakta, şuan tüm Taksim?in matizliği var
Kanımda

Burada anarşiste ateş pahası özgürlük, şatafatlı sözlerle aldı bunları
Götürdü
Ben bir ölümlüyüm, bugünse benim son günüm, benim adım özgürlük, yani
Kemal Atatürk!

Bu sakin sesin ardında çok şey var bilemezsin, muntazamdan uzaktır bu
Kelimelerin silsilesi!
Haykırarak anlatacağız pazartesiden geçenleri, bilmiyorsun Karadeniz?den
çıkamayan o izleri!

Söz: Timuçin Ateş
Müzik: Timuçin Ateş